Cian O’Connor

In de wereld van de paardensport zijn er maar weinig namen die zo succesvol zijn als Cian O’Connor. Van jongs af aan heeft de Ierse springruiter al een passie voor paarden en het pad dat hij heeft afgelegd om een bekende professionele ruiter en trainer te worden is dan ook niet onopgemerkt gebleven. De liefde voor paarden begon in zijn thuisland Ierland. “Mijn vader reed paard als hobby,” herinnert hij zich. “Voor elk jong kind in Ierland zijn paarden zo toegankelijk en is er een natuurlijke affiniteit tussen paarden en Ierse mensen. Het zit in ons bloed.”

Voor O’Connor was de techniek achter het springen van een parcours altijd een interessant onderdeel. “Ik hield echt van de competitieve kant van het springen en het technische aspect ervan. Bij andere sporten krijg je een kans om terug te komen van een fout, maar bij het springen, als er een paal valt, dan is het voorbij. Dat maakt dat je sommige dagen veel verliezen moet nemen. Daarvan leer je echt omgaan met tegenslagen en de goede dagen maken het ook wel echt de moeite waard. Er zit zoveel technisch werk in een meesterlijke prestatie leveren, die vervolgens resulteert in een foutloze ronde.” Mede door de hoge pieken en diepe dalen, leren veel ruiters al op jonge leeftijd om te gaan met tegenslagen. “Het gaat er om hoe je ergens mee omgaat en hoe je de negatieve aspecten om kan zetten in positieve dingen. Dat is wat je veerkrachtig maakt,” verzekert de Ier.

De Karlswood legacy

In 2020 kwam een van Cians grootste dromen in vervulling: zijn eigen hippische locatie Karlswood, een van de mooiste en best uitgeruste stallen ter wereld, werd werkelijkheid. O’Connor is nog elke dag trots dat hij Karlswood zijn thuis mag noemen en mag delen met zijn vrouw Ruth en kinderen Ben en Cara. “In Karlswood komen veel van mijn ideeën, gedachten en dingen die ik de afgelopen 20 jaar heb gezien in de wereld samen. Het is geweldig om te zien hoe dit tot leven is gekomen en hoe we zo’n unieke stal hebben kunnen bouwen in Ierland.”

De stallen zijn uitgerust met alles waar zowel paard als ruiter van kan dromen. Sinds de opening drie jaar geleden is Karlswood uitgegroeid tot een erkend merk en een weerspiegeling van Cians waarden. Een weerspiegeling die ook terugkomt in O’Connors samenwerking met Roelofsen. “We streven allebei naar hetzelfde: we hebben oog voor detail en de behoefte aan topkwaliteit en perfectie,” zegt de Ierse springruiter over Roelofsen. Maar het gaat niet alleen om de waarde, maar ook om de kwaliteit en het vertrouwen: “Het is vrij simpel, bij Roelofsen zijn ze altijd perfect”.

Medailles 

De grootste vrachtwagen van de Ierse ruiter onderscheidt zich duidelijk van de rest, met drie grote medailles die links op de truck zijn bedrukt. Deze komen overeen met drie belangrijke mijlpalen in zijn carrière: zijn twee Europese medailles (individuele bronzen medaille en gouden teammedaille) en natuurlijk zijn Olympische medaille. Als hij terugdenkt aan deze momenten, prijst hij de paarden die deze successen mogelijk hebben gemaakt: “Ik heb geluk gehad, want tijdens mijn carrière ben ik een aantal hele speciale paarden tegengekomen.” In 2012 maakte O’Connor de droom van elke sporter waar toen hij een bronzen individuele medaille won op de Olympische Spelen in Londen met de bijzondere ruin Blue Loyd. “Blue Loyd was geen groot paard. De Olympische Spelen in Londen was een heel speciaal moment, een hele speciale finale. We waren 0,02 seconden te langzaam. Er was maar één dubbel foutloze ronde. Dus ik en Gerco Schröder sprongen een barrage voor de medailles.” Maar er is iets anders aan deze medaille in vergelijking met al zijn andere prestaties, bevestigt O’Connor: “De Olympische Spelen zijn toch anders dan elke andere klasse of kampioenschap, wat een andere lading geeft aan het hebben van een Olympische medaille.” 

Op 22-jarige leeftijd won de jonge Cian O’Connor de Puissance op de Dublin RDS Horse Show met een klein maar krachtig paard genaamd Casper. Terugkijkend op zijn persoonlijke overwinningen is dit er een die altijd bij hem zal bijblijven. “Het is wat mij in de schijnwerpers bracht, vooral in Ierland. De rode bakstenen muur was 2,25 meter hoog en beide ruiters voor mij hadden een ‘steen’ uit de muur. Casper kwam er aan en zeilde eroverheen. Dat is een herinnering die me altijd heel dierbaar zal zijn.”

Bekijk de video van de 2.25m sprong

Een professionele ruiter 

Tegenwoordig klinkt de naam Cian O’Connor achter enkele van de opkomende sterren in de sport als een van de beste trainers die er is. “De Olympische Spelen in Londen waren een keerpunt voor mij, het heeft me als trainer vooruit geduwd.” Hij begeleidt ruiters zoals de Canadese Nikki Walker, met wie hij al 10 jaar samenwerkt en de afgelopen jaren veel succes heeft gehad in het Canadese team. Daarnaast zorgt Cian voor de Wachams: Max, Tom en hun jongere zusje Alice, die foutloos naar het hoogste niveau van de sport gaan. “Ik werk al zes jaar met de familie Wacham. Het is geweldig. Ik heb hen zien groeien van pony’s en Europese pony kampioenschappen voor Junioren, Young Riders, het seniorenteam, vijfsterrenwedstrijden en ga zo maar door. Ik heb het geluk om met fantastische mensen en geweldige paarden te werken.”

Maar de Ierse ruiter gelooft niet dat al deze prestaties aan komen waaien, ‘succes is de beloning voor inspanning’, werd al snel het motto van Cian en zijn doelen. “Het is een uitspraak die mijn opa, Dr. Karl Mullen vroeger tegen mij zei, en die simpelweg samenvat wat we doen. We steken energie in ons werk, of dat nu het zoeken naar paarden is, of het werk dat in de paarden wordt gestoken.”

Als het gaat over wat er nodig is om een professionele ruiter te zijn, vat de springruiter het samen: “Het is een uitdaging om alle ballen in de lucht te houden”. Voor sommige professionals in de sport is het voornamelijk het rijden van de paarden, deze op te leiden en elk weekend deel te nemen aan wedstrijden. Voor de Ier ligt dat iets anders. Terwijl hij op het hoogste niveau meerijdt voor de prijzen, begeleidt hij tegelijkertijd zijn studenten en managed hij Karlswood. Als we Cian vragen over zijn aanpak van de uitdagingen die het vasthouden van dat professionele niveau met zich brengt, legt hij uit: “Naar mijn mening is het belangrijkste om up-to-date te blijven. Je kunt niet teren op successen uit het verleden. Je moet tijd besteden aan het vinden van de juiste paarden. Ik besteed veel tijd aan rondkijken, het bekijken van video’s, het bestuderen van resultaten en probeer de volgende superster te vinden.”

Op zoek naar het perfecte paard 

Het is keer op keer een uitdaging om het volgende grote talent te ontdekken. “Je bent op zoek naar een paard dat een goed karakter heeft, trainbaar is, goede technieken heeft, voorzichtig is en uiteindelijk voor grotere hindernissen kan gaan, een paard met veel kracht en vermogen.” Maar tegelijkertijd geeft de Ierse springruiter toe dat er geen perfect paard bestaat, of in ieder geval dat ze niet altijd gemakkelijk te vinden zijn. “Soms voldoe je aan zes van de zeven punten op de checklist. Sommige paarden zullen zich in de loop der tijd ontwikkelen in de training, maar je zult nooit het perfecte paard vinden en sommige paarden ontwikkelen zich anders dan andere.”

Paardensport 

Terugkijkend over de ontwikkelingen in de sport benadrukt O’Connor de noodzaak om niet alleen rekening te houden met veranderingen binnen de paardensector, maar ook in de rest van de wereld. Hij schrijft de snelle groei van de paardenwereld toe aan initiatieven zoals de Global Champions Tour: “Het heeft de sport wereldwijd meer bekendheid gegeven en het aantal deelnemers vergroot door jaarlijks meer vijfsterrenshows te organiseren. Het heeft gezorgd voor een verhoging in prijzengeld en de prijs van paarden zelf ook verhoogd. Als gevolg daarvan is het, denk ik, op de een of andere manier een heel andere dynamiek geworden dan het vroeger was.” Hoewel hij de positieve aspecten van deze transformatie erkent, benadrukt hij ook het belang van het streven naar verbetering. “Nu gaan veel ruiters elke week naar een wedstrijd, dan vraag je je soms af wie in de tussentijd de paarden thuis rijdt.”

Cian erkent hoe belangrijk vakmanschap is en benadrukt de noodzaak van consistente zorg en management gedurende de dag. In nauwe samenwerking met zijn team benadrukt de ruiter de aandacht voor detail, inclusief juiste longeertechnieken, omgang met paarden en algemeen paardenmanagement. “Het uur dat ik per dag op de paarden zit heb ik de volledige controle over het welzijn van dat paard. Maar het gaat erom wat ze de andere 23 uur doen en we moeten ervoor zorgen dat het consistent is in termen van hoe ze behandeld worden en hoe ze verzorgd worden”.

Toekomst plannen en doelen 

Bij het bespreken van toekomstige doelen reflecteert Cian op zijn ambities en de mogelijke nieuwe toevoeging aan de medaillecollectie van zijn truck. “We hebben positieve hoop voor de Olympische Spelen in Parijs”, maar daarvoor is paardenkracht nodig. “Dat is iets waar we nu aan werken: proberen genoeg paarden te hebben en opties te bedenken en goed genoeg te rijden om onszelf in een positie te brengen waardoor we in aanmerking komen voor selectie.” Maar het zijn niet alleen de Olympische Spelen in Parijs. “We hebben het Europees Kampioenschap, Wereldkampioenschappen en andere Europese kampioenschappen en dan de Olympische Spelen in LA in 2028. Het zijn allemaal mijlpalen die men zou willen bereiken en behalen. Niet alleen voor mij, maar ook voor sommige studenten met wie ik werk.”

Kijkend naar de korte termijn heeft O’Connor ook mooie doelen voor de tweede helft van het jaar. “Ik heb een paar hele mooie negenjarigen om mee te rijden, maar ze zijn een beetje te jong voor een kampioenschap. Dus ik zal waarschijnlijk niet in aanmerking komen voor het kampioensteam dit jaar.” Hiermee benadrukt Cian het belang van het hebben van de juiste paarden die in de juiste fase van hun carriere zijn. De ruiter benadrukt de noodzaak om een strategie te bepalen en te plannen voor de toekomst, in plaats van zich uitsluitend te richten op week na week concurreren zonder rekening te houden met het volgende jaar. “Ik hoef niet 50 weken per jaar op een show te zijn; dat is voor mij niet belangrijk. Ik ben meer gefocust op het strategisch hebben van de juiste paarden zodat ik uitgerust kan zijn, of het nu gaat om naar Florida te gaan in het nieuwe jaar na Kerstmis en dan opties hebben waarmee we kunnen mikken op de grote shows volgende zomer. Uiteindelijk zijn de Olympische Spelen het doel.”